تبادل لینک هوشمند برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان ایل بزرگ قشقاییو آدرس mirzaie.loxblog.comلینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد
قشقائی‌ها سه تا چهار ماه از سال را کوچ می‌کنند و بقیه سال را در ییلاق و قشلاق می‌گذرانند. و به همین جهت به آنها می‌گویند. عده از قشقایی‌ها نیز ده‌نشین شده، به کشاورزی و باغداری مشغولند و در دهات برای خود خانه ساخته‌اند. این دسته را می‌نامند. قشقایی‌های بیشتر به دامپروری و گله داری می‌پردازند؛ به همین جهت برای رسیدن به چراگاه پیوسته کوچ می‌کنند. قشقایی‌های بجز دامداری، در ییلاق و قشلاق به کشت و زرع نیز می‌پردازند. این ایل در ییلاق با بختیاریها و در قشلاق با ایلهای بویر احمدی، خمسه، ممسنی مجاورند.
قشقایی‌ها دائماً میان سرزمینهای سردسیر (ییلاق) سمیرم شش ناحیه، دامنه کوه دنا، سرحد چهاردانگه، کام فیروز، کاکان و پیرامون شهرهای آباده، شهرضا، اردکان، کوه مرّهَ تا سرزمینهای گرمسیر (قشلاق) کرانه‌های خلیج فارس و پیرامون بهبهان، ماهور میلاتی، کازرون، فراش بند، قیر، کازرین، خنج، افزر، خشت، فیروزآباد، خواجه‌ای، دشتی و دشتستان برای رفتن به ییلاق و قشلاق کوچ می‌کنند و چنانکه یاد شد، معمولاً چادرنشینند.
شعری به زبان ترکی قشقایی
من حیرانام چرخ فلک اَلیندن ازل گؤندن خلقی دردَه سالان‌دیر بیرین گؤررَنگ اوزاق سالوب ائلیندن بیرین غمخوار اِدیب اوتا یانان‌دیر بو دؤنیادا هر کیم گؤردؤم بیر حالدا هِچ گؤرمَه‌دیم کج‌خیالی دؤز یولدا نؤچه عاشق هنوز گؤزی گؤی خالدا قوجا عارف شیلال بویی کمان‌دیر هر کیمی که دلبر یوخو، دل یوخو باغچادیر کی خار واری‌دیر، گؤل یوخو کیمسه‌یی کی خوشلوق اونا یول یوخو یاتان بختی هر دیارا گمان‌دیر بیرین گؤررَنگ بختی‌یاردیر کامگار هر دم اونونگ عیش و نوشی برقرار بیزَه بهره آغساق اِشَک طلبکار اوندان سورا یامان آرواد طوفان‌دیر مظلوم چکَر رنج و محنت انتظار ظالم تاپار خلق مالی‌نان اعتبار ناکس بولور نیرنگ‌اینن اقتدار دؤز یولونان سلطان اولماق یالان‌دیر محسن دییَر شیرین عمرؤنگ باش اولور نازبالیشینگ بیردن اینچه داش اولور یاخچی یامان راز و رمزینگ فاش اولور غافل اولمادؤنیا خواب گران‌دیر
کوچ عشایر به روایت تصویر
تولیدات صنایع دستی عشایر فارس نیز شهرت جهانی دارد. در میان عشایر فارس هنوز زیباترین هنر دستی قالیبافی است كه آمیزه‌ای از كار و تلاش و هنر است كه با دست‌های سختكوش زنان عشایر بافته می‌شود. گبه‌بافی نیز همچون قالیبافی از جمله بافته‌های عشایر است. گبه تجلی زیبایی طراوت و شادی زندگی عشایری است كه مانند پیراهن رنگ به رنگ زنان ایل موجی از رنگ‌های شاد طبیعت را در خود جای داده است.
زمینه اصلی این فرش، دشت‌های سرسبزی است كه عشایر در آن زندگی می‌كنند. گویی تمام زیبایی‌های طبیعت در زمان كوچ با دست دختران و زنان هنرمند قشقایی به این فرش‌های كوچك نقش بسته است. گلیم قشقایی شاهكاری از هنرمندی زنانی است كه به تنهایی (پس از چیدن پشم) ریسندگی، رنگ‌آمیزی، چله‌كشی و بافت گلیم را برعهده دارند. گلیم‌های اصیل قشقایی از پشم صد درصد خالص تهیه، شسته و سپس بافته شده‌اند. قطر الیاف آنها بسیار نازك و خامه مصرفی‌شان بسیار ظریف است. شاید بتوان گفت ثبات رنگ در مقابل شستشو و نور مهم‌ترین عاملی است كه موجب شهرت گلیم قشقایی شده است. از دیگر عواملی كه گلیم قشقایی را سرآمد گلیم‌های جهان كرده، فشردگی و ریزه كاری‌های آن است.
جاجیم نوع دیگری از دستبافته‌های عشایر است. جاجیم در لغت به معنی پلاس است و از نخ‌های رنگین و ظریف پشمی یا پنبه‌ای یا مخلوط هر دو بافته می‌شود. كاربرد این فرش در ایلات و عشایر زیاد است و به عنوان روانداز و محافظ سرما مورد استفاده قرار میگیرد. جاجیم بافته‌ای خشن و زبر است ولی با استفاده مداوم از آن، در اندك مدتی لطافت و ظرافت پیدا می‌كند.
يكي از اين مراسم كه قبل از عيد نوروز برگزار مي شود، مراسم جشن اسفند ماه است كه اسفند نمايانگر بهار در ايل است.
در اين ماه در منطقه قشلاق به علت تغيير درجه هوا و سرسبزي طبيعت و زادوولد دام ها و وفور لبنيات، چادر نشينان با روحيه بهتر از پيش جلوه مي كنند. به همين منظور است كه شب اول اسفند ماه مقداري جوهر قرمز در آب حل كرده و قسمتي از پشت و پهلوي گوسفندان را رنگ آميزي مي كنند چون طبيعت زيبا و رنگين شده است، گوسفندان هم بايد تغيير چهره بدهند در زماني كه خشكسالي است از اين مراسم و جشن خبري نيست.
علاوه بر رنگ كردن گوسفندان در جشن اسفند ماه در ميان مردم قشقايي رسم بر اين است كه هنگام عصر دختر بچه ها مقداري علوفه خشك و خار و خاشاك از بيابان جمع آوري كرده و با غروب آفتاب آنها را در محلي آتش زده و در اطرافش شادماني مي كنند هنگاميكه آخرين شعله هاي آتش در حال خاموشي است، اطرافش را سنگ چين مي كنند تا باد خاكسترش را به هم نريزد. هر خانواده اي پيش خود نيت مي كند كه سال آينده چه خواهد شد. صبح روز بعد به خاكسترها نگاه مي كنند در وسط آن معمولا گودال هايي كوچك كه شبيه جاي پاي گوسفند يا شتر است و بر اين اعتقاد كه در سال آينده شتر يا گوسفند به شانس آنها مي آيد.
سلام و درود به شما و قشقايي هاي زحمت كش ،. دلير ، مهربان و ميهمان نواز . از وبلاگتان لذت بردم سعي كنيد موضوع عكس هايتان نسبت به هر فصل عوض بشن موفق باشيد
سلام:خسته نباشید! بدنبودولی از ممنوعیت راست کلید خوشم نیومد.اگه ممکنه عکسهای جدید از کوچ عشایر و عکسهای دیگه از این دست که به درد نقاشی تابلو بخوره برام میل کن. با تشکر. رضایزدی
با سلام من در حال تحقیق روی عشایر ایران هستم به دلیل اینکه خود یک ایلیاتی بختیاری هستم محبت کنید عکس ها را برای ایمل فرمایید تا در کتاب تصاویر را چاپ کنم
به وبلاگ من خوش آمدید
فرهاد میرزایی از طایفه شش بلوکی تیره هیبت لو که دوران تحصیلات ابتدایی را در عشایر ودوره تحصیلات متوسطه رادر هنرستان عشایری در آب باریک گذرانده ودرسال 63در تربیت معلم ودرسال 71 کارشناسی گرفتم چون علاقه شدیدی به ایل دارم سعی نمودم مطالبی گرد اوری نمایم/
نظر دهید
بینهایت خوشحال اولام
تبادل لینک هوشمند 
.gif){kind=small}
نویسنده : میرزایی
تاریخ : 
